فلسفی خواندی...
عاشقانه نوشتم ،
فلسفی خواندی ،
در فلسفه غرق شدم،
شاعرم خواندی ،
با نغمه بلبل همنوا شدم
عشقی ندیدی،
با تفکر نوشتم
قلبم ندیدی ،
حال مانده ام
چه بنویسم
که مجنونم ندانی
با وجود جنونم ،
شاید ساده بگویم :
دوستت دارم
خدایا!
تا پاک کنی
تمام شعرهای بی شعورم را
و شعوری که بی عشق
شعر شد...
+ نوشته شده در جمعه بیست و دوم آذر ۱۳۹۲ ساعت 18:50 توسط مهدی خدایی
|
بشنو ازاین دل بریده چون کند یاران اسیر